Vandaag, vrijdag 26 april, werd tijdens de lintjesregen door burgemeester Vlecken een viertal lintjes uitgereikt aan Landgraafse inwoners.
Allen zijn benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau:

• De heer Jos (J.H.H.) Meens
• De heer Franz Hemer
• De heer Gerrit van Voorst
• De heer Nico (N.C.) Waterschoot

De heer Jos (J.H.H.) Meens (74)

De heer Meens is vanaf 2000 lid van het Landgraafs Mannenkoor Sint Joseph.
Begin 2002 is hij gekozen tot bestuurslid en heeft meteen het penningmeesterschap op zich genomen. Deze functie heeft hij 15 jaar op een zeer verantwoorde en gedreven wijze uitgeoefend. Zo heeft hij er mede voor gezorgd dat de vereniging er financieel gezond voorstond en nog steeds voorstaat. Naast zijn penningmeesterschap pakte hij ook andere zaken binnen de vereniging op, zoals facilitaire ondersteuning met name bij concerten. Ook toont hij zich nog altijd een zeer actief lid van de reiscommissie. In 2017 heeft hij de functie van penningmeester neergelegd, maar bleef deel uitmaken van het bestuur. Nu als 2e penningmeester en als lid van de commissie materiaalbeheer.
Daarnaast is de heer Meens sinds 24 maart 1996 lid van het erebestuur van de fanfare Eendracht Nieuwenhagerheide, waarvan hij enkele jaren de functie van penningmeester bekleed heeft. Hij is steeds bereid de helpende hand aan te bieden bij de organisatie van de jaarlijkse ‘Seniorenmiddag’. Ook helpt hij regelmatig de penningmeester met het plaats nemen bij de bonnenverkoop en de vrije gave tijdens concerten.
Op jonge leeftijd was hij 3 jaar lid en in 2013 is hij opnieuw lid geworden van Kerkelijk zangkoor St. Gregorius Nieuwenhagerheide. Op dit moment zingt hij in de groep bassen en is hij ruim 3 jaar penningmeester. Hij zit ook in de organisatie van de feestmiddagen en de huldiging van jubilarissen.
Ook is hij zo’n 10 jaar administrateur geweest bij de Vereniging van eigenaren Bachlaan.
De heer Meens werd lid op 1 juni 1964 van Gymnastiekvereniging Olympia en hield zich tot 1970 bezig met (recreatief) turnen. In die jaren was hij ook al betrokken bij allerlei uitvoerende taken bij feesten, evenementen e.d. en was hij lid van commissies. Zo zorgde hij er van 1964 tot 1985 o.m. voor dat de turntoestellen naar wedstrijden en demonstraties vervoerd werden en alles wat daarbij hoorde. Van augustus 1970 tot augustus 1972 was hij penningmeester en was daarna 12 jaar lid van de begrotingscommissie. Van 1983 tot 1989 volgde een 2e bestuursperiode. In die jaren was hij 2e penningmeester, in het bijzonder belast met het innen van de contributie. Ook bleef hij intensief betrokken bij de organisatie van tentfeesten en turnfeesten, waaronder de vijf grote Internationale Turn Gala’s. Hij hield zich vooral bezig met de veelomvattende financiële voorbereiding en afhandeling en als zodanig steun en toeverlaat van de penningmeester. Tot slot heeft hij van 1984 t/m 1995 het archief van de vereniging onder zijn hoede gehad. Hij verliet de vereniging in 2000 om zich vervolgens aan te melden bij het Mannenkoor St. Joseph.
De laatste jaren helpt hij de oudere gehandicapte en eenzame medemens. Zo brengt hij ouderen die geen vervoer hebben naar de dokter, ziekenhuis of winkels om kleren te kopen. Dit doet hij ook samen met de echtgenote. Ook bij verhuizingen kan men op hem rekenen. Daarbij bezoekt hij ook mensen in het bejaardentehuis of thuis spontaan op. Tevens is hij gids en chauffeur van een wandelclubje van 4 oudere personen, waar hij iedere woensdag trouw mee gaat wandelen. Verder heeft hij 10 jaar de grote carnavalswagen gereden tijdens de optocht van Ummer Spas. Nadat hij niet meer mag rijden op een truck vanwege zijn leeftijd, rijdt hij het busje van de fanfare tijdens de optocht met instrumenten en andere versnaperingen.

De heer Franz Hemer (84)

De heer Hemer is in de jaren 50 op jonge leeftijd vanuit Wenen (Oostenrijk) in de Limburgse mijnen gaan werken en vervolgens bij Laura Metaal in Eygelshoven. Het echtpaar Hemer-Stürtz heeft geen gemakkelijk leven gehad vanwege de toch wel zware belasting om hun meervoudig zwaar gehandicapte zoon Frans jr., thans 58 jaar, fulltime te verzorgen. De zoon had bij alle activiteiten hulp nodig en was volledig afhankelijk van zijn ouders. Wat voor buitenstaanders als een opoffering werd gezien, was het voor het echtpaar Hemer een vanzelfsprekendheid om hun zoon met grote toewijding samen te verzorgen. Een enorme opgave die het echtpaar puur voor het welzijn van hun zoon onvoorwaardelijk op zich heeft genomen. Alles in het gezin van vijf personen draaide om Frans jr. Vakantie vieren of een uitstapje maken was onmogelijk of heel zeldzaam.

De heer Hemer was in de wijk Nieuwenhagen een bekend persoon, omdat hij decennia lang enkele keren per dag kilometers met zijn zoon in de rolstoel heeft gewandeld, onder diverse weersomstandigheden. Daarnaast heeft de heer Hemer zijn vaak zieke vrouw altijd trouw terzijde gestaan en waar mogelijk geholpen. Mevrouw Hemer is in april 2015 overleden, waardoor een 24-uurs verzorging 7 dagen per week niet meer door één persoon op die leeftijd kon worden gedaan. Alleen kon de heer Hemer vanwege zijn hoge leeftijd en achteruitgaande gezondheid een goede zorg helaas niet meer garanderen, vandaar dat zoon Frans toen in zorgcomplex Op de Bies in Landgraaf is gaan wonen. Voor Frans was dit een enorme verandering, want hij was aan de zeer liefdevolle verzorging van zijn moeder gewend. Wel bezoekt hij zijn zoon zo’n 3-4 per week. De jarenlange (54) toegewijde zorg voor zijn meervoudig gehandicapte zoon, wat voor dhr. Hemer als zijn levenswerk voelde, is wel heel uitzonderlijk te noemen. Dit is een duidelijk voorbeeld van bijzondere mantelzorg, wat veel respect en waardering verdient.

De heer Gerrit van Voorst (71)

De heer Van Voorst is sinds 1994 als bestuurslid en vaandeldrager zeer nauw betrokken bij Fluit- en Tambourcorps St. Paulus. Dit jaar viert hij zijn 25-jarig jubileum. Vanaf 2000 is hij penningmeester.
Maar ook als vrijwilliger was hij zeer actief.
De heer Van Voorst

• heeft van 1994 t/m 2017 voor de vereniging het oud papier opgehaald. Naast de reguliere ophaaldagen haalde hij ook nog door de week papier op dat hij in zijn garage sorteerde en opsloeg.
• was financieel verantwoordelijk voor theaterconcert Paulissimo (2008) en Hokus Pokus 2012/2013
• was mede-‘Huismeester’ van de St. Paulus- repetitieaccommodatie De Wendelwiek en voorheen ook in Carré.
• is iedere woensdag tijdens de opleiding van nieuwe muzikanten aanwezig en verricht alle nodige werkzaamheden.
• is iedere zaterdag tijdens de repetitie present ten behoeve van de barwerkzaamheden.
• was mede-initiator van de overgang van de repetitie accommodatie Carré naar de Wendelwiek en maakte hij deel uit van de werkgroep die de overgang van ‘Wendelwiek’ naar ‘Cultuurhuis Landgraaf’ (voorheen kerk de Lichtenberg) heeft begeleid.
• is steeds op zoek naar nieuwe bronnen om financiële bronnen te zoeken, hetgeen de financiële positie alleen maar ten goede komt. Zo is hij mede-initiatiefnemer en medeorganisator van diverse activiteiten, zoals verkoop pennen en voor de vereniging ontworpen postzegels, inzet op het reservegetal van de Lotto, bardiensten tijdens Pinkpop en thuiswedstrijden van Roda JC, de Raboclubactie.
• is de drijvende kracht tijdens de jaarlijkse donateursactie, bestuurslid van de spaarclub en vertrouwenspersoon binnen de vereniging.
• is ongevraagd steeds inzetbaar bij alle voorkomende werkzaamheden binnen de vereniging.
• zorgt voor de nodige faciliteiten bij repetitie-weekenden, jeugdweekends en interne vieringen zoals de afgelopen jubilea.

De heer Van Voorst wordt getypeerd als een kundig bestuurslid, die zijn taak als penningmeester op adequate en secure wijze uitvoert en daarbij zeer veel tijd besteedt aan de vereniging.
Hij is één van de steunpilaren van de St. Paulus, die nooit iets te veel is. Hij is een sociaal ingestelde persoon, die door jong en oud geliefd is en gewaardeerd wordt.

De heer Nico (N.C.) Waterschoot (74)

In 2002, enkele jaren na hun eerste bezoek aan de West-Afrikaanse landen Gambia en Senegal richtte de heer Waterschoot, samen met zijn echtgenote Trudy, Stichting Sanchabba op. Hiervan is hij sedertdien voorzitter. Deze stichting is opgericht met het doel de ontwikkeling in derde wereldlanden te ondersteunen. Zij laat kansarme kinderen in bijv. Gambia basis- en vervolgonderwijs volgen, waardoor ook de levensomstandigheden en gezondheid van die kinderen en hun familie wordt verbeterd. Via donaties, subsidies enz. wordt o.a. het schoolgeld en -middelen betaald. Verder worden levensmiddelen en medicijnen waar nodig verstrekt. Voorts worden er uit verkregen middelen kleinschalige projecten uitgevoerd, zoals de bouw van een eerste hulppost (klein hospitaal), toiletgebouwen, keukens en scholen. Hij is een zeer bevlogen man, die eigenlijk de hele dag sinds zijn pensionering bezig is met de stichting. Wekelijks zamelt hij kleren en goederen, zoals meubels, in. De kleren worden verdeeld in zomer- en winterkleding. De winterkleding wordt overwegend verstrekt aan de St. Bruggen van Vriendschap, die de kleding op haar beurt aan Poolse gezinnen laat toekomen.
De St. Bruggen van Vriendschap verstrekt de door haar ingezamelde gebruiksgoederen, sportkleding, schoenen en andere kleding, welke niet naar Polen gaan, aan de St. Sanchabba. Een keer per jaar gaat de heer Waterschoot, op eigen kosten, naar Gambia om het schoolgeld voor de (bijna 150) kinderen aldaar te betalen. De kinderen dienen hun laatste schoolrapport te laten zien, zodat kan worden vastgesteld of hun inspanning ook resultaat heeft opgeleverd. Verder wordt het schoolgeld alsdan overhandigd aan de directeur van de school dan wel aan de ouders van de kinderen. Een keer per jaar organiseert de stichting een kienavond waarvan o.a. de opbrengst wordt besteed aan de verscheping van containers met hulpgoederen naar Gambia. De prijzen, die te winnen zijn, worden gratis veelal door de Landgraafse middenstand beschikbaar gesteld.

Halverwege jaren 70 is hij met zijn gezin verhuisd naar Limburg. Hij was jaren docent op het Politie-opleidingscentrum te Heerlen en in een latere periode is de heer Waterschoot een rol gaan spelen in de internationale samenwerking binnen de politie. Zo werd hij door Terre des Hommes gevraagd mee te werken aan een project in Gambia om kindermisbruik (door toerisme) te bestrijden alsmede aan het (verder) professionaliseren van de toeristenpolitie aldaar.
De heer Waterschoot is sinds 2000 actief voor de Stichting Bruggen van Vriendschap in Landgraaf.
Zoals reeds genoemd werkt de stichting Sanchabba nauw samen met deze stichting. Van de gebruiksgoederen die ingezameld worden voor de hulp aan Poolse gezinnen, staat de stichting goederen af die de St. Sanchabba naar Gambia stuurt. Hij is zeer actief bij het sorteren en inpakken van de goederen. Hij zorgt er ook voor dat de goederen voor Gambia in verzenddozen worden verpakt en van etiket worden voorzien, in het gebouw van de St. Bruggen van Vriendschap, t.w. gebouw ‘t Eikske (voormalige OVS school) worden opgeslagen en regelmatig met een zeecontainer naar Gambia worden verscheept. Ook kan de stichting steeds een beroep op hem doen bij het laden van de vrachtwagens, die de ingezamelde goederen naar Polen vervoeren. Tot slot treedt de heer Watersloot bij gelegenheid op als adviseur van de stichting. Met zijn kennis, kunde, achtergrond en instelling is hij een waardevolle adviseur.

Daarnaast is hij van 2015 tot heden klassenassistent bij Vluchtelingenwerk Zuid-Nederland in Heerlen. Iedere donderdagmiddag staat hij vol enthousiasme voor de klas les te geven aan vluchtelingen en migranten bij taalactiviteiten (lees-, luister- en schrijfoefeningen). Hij vindt taaleducatie één van de pijlers in het integratie- en participatieproces in de Nederlandse samenleving.

Ook is dhr. Waterschoot sinds 2016 aanspreekpunt bij Opvang vergunninghouders voor Centraal Orgaan Opvang Asielzoeker op de voormalige basisschool Gravenrode Achter den Winkel te Landgraaf.
Het echtpaar Waterschoot was vanaf 2017 het vaste aanspreekpunt voor een gezin met vier kinderen uit Syrië, toen woonachtig in de voormalige basisschool Gravenrode. De familie woont inmiddels met veel plezier elders in Zuid-Limburg. Er wordt nog altijd de helpende hand uitgestoken, maar zij zien elkaar vooral voor de gezelligheid en als oppasopa en –oma.